LEGEND WEYH !!

Assalamualaikum. ❤

Wah wah rasa seronok pulak nak menulis. Haha. Over plak. Eh nak tanya. Sepanjang hidup korang, berapakah jumlah handphone yg pernah korang pakai ? (Gitew dah macam soklan exam. Hehe) Mesti banyak kan. Sebabnya saya dulu masa sekolah je dah tengok kengkawan pakai handphone. Untungnya mereka. Hehe.

Saya mula ada handphone lepas saya habis SPM tau. Sekolah menengah saya duduk asrama. Sekolah Menengah (Arab) Assaiyidah Khadijah Merlimau, Melaka. Haaa tu nama sekolah saya. Tak semudah yang disangka nak sebut, sebab ramai je yg tak pandai sebut. Macam macam nama yg keluar. Pelik betul saya. Bukan susah mana pun. Hihi. Masa SPM saya pinjam handphone lama ayah saya kalau tak silaplah. Dah lama, tak ingat sangat. Bawa ke asrama sebab kalau ada apa-apa hal senang family nak contact. Kawan kawan lain handphone canggih manggih. Hehe.

Sementara nak tunggu result SPM keluar, saya duduk rumah je. Isi masa lapang ajar budak budak kampung mengaji. Masa tu mak mak ramai yg cari pengajar untuk ajar anak anak mereka. Dan saya sangat suka untuk ajar mengaji. Mula mula ada lah dalam 2 3 orang je. Biasalah orang kampung kan, Jadi bualan mulut ke mulut yg saya ni ada ajar mengaji, bertambahlah anak murid saya. Dari 5 orang kepada 16 orang. Ramai ke ? Tak ramai sangatlah. Hehe.

Satu benda yg buat saya terkilan, mereka menyangka saya ajar tu sebab duit. Honestly, saya tak pernah minta apa apa pun. Terpulanglah nak bagi berapa pun, nak bagi ke taknak bagi. Biasalah mentality orang sekarang. Hantar anak anak ke tuisyen utk akademik, ratus ratus pun bole bayar. Bila mengaji Al-Quran, kita ni dikatanya sebab nakkan duit. Sedangkan sukarnya nak memfasihkan anak anak mereka dengan Kalam Allah. Perlukan kesabaran yg tinggi ya. Yang pernah ajar tu tahulah rasanya macam mana kan. 

Eh saya nak cerita pasal handphone lah. Terpanjang pulak muqaddimah. Yela nak bagi tahu jugak dari mana dapat duit tu. Hehe. Dipendekkan kisah, saya dapatlah upah sikit dalam tempoh 4 ke 5 bulan cuma RM300 lebih sahaja. Punyalah lama sampai makan 5 bulan dapat kumpul takat tu je ? Sob sob. T_T  Tapi alhamdulillah, syukur. Masa tu pasang niat nak beli handphone pakai duit tu. Segan nak mintak kat ayah.

Then sampai masa, emm belum lagi nak belilah masa tu. Nak beli handphone ibu. Dekat Ocean, Jalan Hang Tuah nama mall tu. Dah pilih pilih phone ibu, tetiba ibu cakap kat ayah yg saya pun nak beli handphone sekali. Saya jawab mana cukup lagi duit. Ibu cakap takpelah ayah tambah sikit. Lama sangat nak tunggu duit tu banyak. Haha. Kesiannya saya pada diri saya. Kihkih. Pastu saya pun pilih lah handphone. Kalau boleh nak cari yg berpatutan harga. Alahai, yg berpatutan pulak tak berapa nak canggih. Nak yg ada kamera la kan. Tak tipulah masa tu keinginan saya sebagai seorang remaja sedang melambung lambung. Hehe.

Dan akhirnya, yang menjadi pilihan hati yg ni haaa. Warna merah idaman kalbu. Hehe.

SONY ERICSON C 510

Ni lah handphone pertama saya. Separuh duit yg saya kumpul, separuh duit ayah. Time tu top jugak lah model ni. Hehe. Dari lepas SPM bawak ke KUIS 3 tahun sambung diploma, yg ni satu je lah buah hati saya. Sayang gila weyh ! Tahan lasak. Beratus kali jatuh pun macam tu jugak lah baiknya dia. Cuma screen je macam retak retak sikit. Tapi masih berfungsi. Zaman kolej babe, di saat kawan kawan kau pakai macam macam jenis phone yg canggih bebenau. Kau mampu tengok je lah. Boleh tahan lama jugak handphone ni berbakti untuk saya.

Handphone ni pakai top-up kredit. Agak leceh kan. Disebabkan ayah kerja Telekom, dapatlah lima (5) simkad yg pakai line free ! Ayah bagi pakai satu nombor. Nak dimasuk kat mana pulak kan. Saya pun belilah phone yg memang betul betul mampu milik lah. Hihi. Nokia 1280 yg hanya diguna utk call sahaja. Keypad kan, type mesej tak tengok skrin pun boleh. Gila hebat ! Ngeee ~

NOKIA 1280

Tapi tak panjang umur phone ni. Tinggal handbag dalam kereta masa nak attend walimah sepupu. Dan mungkin kereta dah diperhati orang. 10 minit je tinggalkan kereta, along call (nasib baik bawak phone sony tu), bagi tahu kereta kena pecah. Ingatkan main main. Betul betul rupanya. Berlarilah saya ke kereta dan apa lagi melalak ! Kurang hajar punya perompak. ! Tak guna dah la, habis sume dah kena sapu termasuk phone nokia saya ni. T_T

Tiga tahun diploma. Lepas konvo lima (5) bulan saya mengganggur kat rumah. Bulan keenam (6) saya dapat kerja sementara. Ganti orang cuti bersalin untuk tiga bulan. Alhamdulillah rezeki saya kat situ, bos cakap boleh proceed kerja. Syukur. Bulan kelima saya dah confirm, gaji kelima saya tu ada hajat besar lagi. Hehe. Disember 2013. Application baru whatssap pulak dahh. Hasil hasutan officemate dan bantuan keinginan hati. Satu malam tu saya ajak along saya pergi Aeon nak beli smartphone pulak dah ! Haha. 

Yg berpatutan jugak yg daku carik. Samsung ACE 3. Berpatutan hapenya. Mahal jugak lah. Harga taknak cakap. Menyesal beli masa tu. Haha.

SAMSUNG ACE 3

Ermm lama jugak kot pakai. Dan saya ni jenis tak berapa pandai sangat nak jaga harta benda. Rajin meng install yg tah hape hape tak berkenaan sampailah phone ni akhirnya mati macam tu saja tanpa warning ! Haha. Tunggu la sehari kot besok besok menyala balik. Haih tak jugak. Dua harilah saya berpuasa, tanpa handphone ! Kesengsaraan terbesar. Hehe. Lepas dua hari saya terpaksa mengorbankan duit simpanan saya pergi jugak beli yg baru.

Dan nak tahu tak, lagi murah dari samsung tu, Turun pangkat la kiranya ni, Haha. Ni boleh bagitahu, around RM400++ laaa. Murah kan, Okay lah nak pakai. Susah kalau takda phone ni. Ni dia Lenovo A 350.

LENOVO A 350

Yang saya pakai sampai sekarang. So far okay lah. Hang hang tu biasalah. Nak beli I-Phone belum masa lagi. Eh alamak, jangan cakap kuat kuat. Dengar si Lenovo ni nanti merajuk pulak. Hehehe. Sikit je. Empat (4) handphone. Macam kawan kawan saya diorang jenis selalu tukar tukar phone. Saya ni alahaii pelik. Banyak duit korang wey ! Asyik tukar phone je. Haha. 

Tu je nak cerita. Sekarang kan dah zaman smartphone. Dah maju kan. Jarang jarang pakai mesej. Pakai whatssap je senang. Tak guna duit. Guna internet. Heee. Tapi dua phone, sony dengan samsung tu even dah rosak tak boleh nak on saya masih simpan lagi ni. Legend weyh ! Kenangan. Sayang nak letgo. Hehehe.

Terima kasih kerana sudi membaca.

Salam sayang. :)